MENU

Zespół Szkół w Nagoszynie

Według wykazów kościelnych początki szkolnictwa w Nagoszynie sięgają roku 1792. Swoim obwodem Nagoszyn obejmował kilka miejscowści. Obecnie obwód szkolny dla szkoły podstawowej i gimnazjum obejmuje tylko miejscowość Nagoszyn. Zajęcia dydaktyczne odbywają się w jednym budynku. Obiekt wybudowany został 1964 roku przez Komitet Budowy Szkoły przy wsparciu środków z Ministerstwa Oświaty. Szkoła dysponuje nową salą gimnastyczną wybudowaną w 2002 roku. Celem szkoły jest działalność edukacyjna, wychowawcza, która nakierowana jest na rozwój uczniów. Uczniowie szkoły osiągają dobre wyniki w olimpiadach na szczeblu gminnym, wojewódzkim i krajowym. Po licznych sukcesach w konkursach recytatorskich postanowiono utworzyć salę teatralną. Powstała ona w niewykorzystywanym pomieszczeniu szkolnym pozostałym po starej sali gimnastycznej. Pierwszą wystawioną sztuką były "Dziady" Adama Mickiewicza. W Zespole Szkół uczy się 160 uczniów, zatrudnionych jest 16 nauczycieli. Dyrektorem zespołu jest Pani Renata Gurak.

Historia szkoły

Edukacja w Nagoszynie może poszczycić się 200-letnią tradycją . Za jej prekursora Jak donoszą wykazy kościelne z 1792 roku można uznać miejscowego organistę Pragłowskiego, który za opłatą w formie rzeczowej lub pieniężnej trudnił się prywatnym dawaniem lekcji. Następcami Pragłowskiego byli inni organiści, którzy podobnie prowadzili nauczanie. Od 1842 r. nauczaniem zajmował się ksiądz Książek, który wraz z baronową Stefanią Konopkowąz domu hrabiów Grocholskich zachęcali dzieci i młodzież do nauki poprzez premiowanie tych najzdolniejszych. W roku 1850 dzięki staraniom baronowej Konopkowej i jej dotacjom szkoła funkcjonująca w Nagoszynie przybrała nazwę parafialnej. Pierwszym nauczycielem tej szkoły był Erazm Ziołowski, a katechetą Ks. Jan Stopa, Następcą Ziołowskiego w 1853 roku został Danek, za którego to szkoła stała się trzyklasową. W tym czasie polepszyły się warunki nauczycieli i uczniów. Do szkoły tej uczęszczało od ł 00 do 150 dzieci. 2 maja 1873 roku Krajowa Rada Szkolna powołała szkołę pospolitą, dwuetatową. Określony został obwód szkolny, w którego skład weszły wsie Nagoszyn, Bobrowa i Korzeniów , ustalono również obowiązki mieszkańców tych wsi wobec szkoły. W 1883 roku Bobrowa zainicjowała budowę swojej szkoły, a rok później nauczyciel Deszcz rozpoczął naukę we wsi Bobrowa. W roku szkolnym 1891/92 do szkoły w Nagoszynie uczęszczało aż 310 uczniów, a w następnym 290. Rok 1898 okazał się niezwykle pomyślnym dla nauczycieli Galicji, a zwłaszcza dla Konstantego Sierosławskiego - kierownika szkoły w Nagoszynie. Bo oto najmiłościwiej panujący cesarz Franciszek Józef I odznaczył go srebrnym Krzyżem Zasługi z Koroną . Ta niezwykła uroczystość odbyła się w czasie nabożeństwa w parafialnym kościele w obecności znakomitych gości. Jak czytamy w kronice ^uroczystość zakończyła się bankietem „na cześć dekorowanego". W 1908 roku Krajowa Rada Szkolna zezwoliła na utworzenie klasy mieszczącej się w Korzeniowie. Miało to na celu usunięcie problemu odległości do szkoły. Złotymi zgłoskami w historii szkoły w Nagoszynie zapisał się również Ignacy Krogulski, który sprawował funkcję kierownika szkoły w czasie I wojny światowej. 24 września 1914 r Rosjanie wkroczyli do Nagoszyna. Na ludność padł strach. Grabieże stały się chlebem powszednim. Tylko dzięki odwadze Krogulskiego, szkoła w Nagoszynie ocalała przed zniszczeniem. Ale długoletnia wojna poczyniła duże szkody tak moralne jak i materialne. Zły los nie oszczędził Nagoszyna. np. w 1917 roku wybuchł pożar, który zniszczył 80 zabudowań gospodarskich wraz ze zbiorami. Powszechna bieda oraz śmierć Ignacego Krogulskiego wpłynęły ujemnie na rozwój nauki w miejscowej szkole. W październiku 1925 roku rozporządzeniem Rady Krajowej utworzono klasę w Nagoszynie Woli. Wybuch II wojny światowej przerwał pracę w szkole. W roku szkolnym 1941/42 okupant zezwolił na otwarcie trzyklasowej szkoły. Ale już w 1943 roku rozpoczęto się w Nagoszynie tajne nauczanie w zakresie pełnej szkoły podstawowej. Naukę prowadzili: Panie Halina Cebulowa i Janina Warchałowa oraz ks. Jan Rzepa. W zajęciach uczestniczyło 40 uczniów z Nagoszyna i Bobrowej. W 1944 roku w miejscowej szkole mieścił się szpital wojskowy, rannymi opiekował się lekarz Franciszek Dygdoń. Naukę wznowiono dopiero w pierwszych dniach lutego następnego roku. Wówczas powstała szkoła siedmioklasowa. Budynek szkolny był zniszczony, brakowało szyb w oknach, ławek i tablic. Pisano na tyłach szaf. W roku szkolnym 1945/46 szkoła została przeorganizowana na szkołę zbiorczą . obejmującą również dzieci z Nagoszyna Woli i Korzeniowa. Od październiku prowadzony był kurs I-go i II-go stopnia dla dorosłych. Organizuje się również dożywianie dla dzieci szkolnych. W 1946 roku kierownikiem zostaje wracający z wieloletniej tułaczki Jan Cebula. Na początku lat pięćdziesiątych mieszkańcy Nagoszyna zaczęli myśleć o nowej szkole, ponieważ ówczesna, mieszcząca się w budynku dzisiejszego przedszkola nie spełniała swojej funkcji . W pierwszym kwartale 1955 roku wystosowano pismo do posła na Sejm p. Tkaczyka z prośba o ujęcie tej inwestycji w Planie Inwestycyjnym Rządu. Odpowiedz była pozytywna, warunkiem było nagromadzenie przez miejscowe społeczeństwo środków własnych w wysokości 35% ogółu nakładów. Budów a szkoły została ujęta w Planie Inwestycyjnym na rok 1959. Już od sierpnia 1955 roku zaczęto gromadzić fundusze. Już w październiku, kierownik szkoły p. Edmund Wróbel zapoznał Komitet Rodzicielski z głównymi założeniami budowy szkoły, w maju 1957 roku powołano Komitet Budowy Szkoły, którego przewodniczącym został p. Józef Cholewa W skład komitetu jako sekretarz wchodzi, późniejszy długoletni kierownik szkoły P. Ignacy Krasoń. 22 kwietnia 1963 roku rozpoczęto budowę. 29 sierpnia 1964 roku na ręce kierownika szkoły p. Ignacego Krasoma przekazano klucze do szkoły pomnika Tysiąclecia. Uczniowie mogli rozpocząć naukę w nowej oczekiwanej i wymarzonej szkole. Każda instytucja wymaga ciągłej reorganizacji i modernizacji. Podobnie było ze szkołą w Nagoszynie Najpierw doprowadzono wodę do szkoły, wybudowano łazienki wewnątrz szkoły. doprowadzono gaz. W 1989 roku zamieniono ogrzewanie piecowe na centralne, w 1993 roku zamieniony został srropodach na dach kryty blacha, trzy lata później wymieniono parkiet na sali gimnastycznej i przystąpiono do sukcesywnej wymiany stolarki okiennej. W 1999 roku oddano nauczycielom nowocześnie wyposażony pokój nauczycielski i przeprowadzono remont kapitalny łazienek , w trzech klasach wymieniono podłogi na panele W roku następnym zmieniono centralne ogrzewanie z węglowego na gazowe, zakupiono nowy piec centralnego ogrzewania i wymieniono całą instalację. Marzenie uczniów i nauczycieli o pracowni komputerowej spełniło się na początku 2001 roku. Szkoła otrzymała w pełni wyposażoną salę komputerów a. mogła rozpocząć się nauka informatyki. Rada Rodziców zebrała fundusze i na wakacje 2001 roku przeprowadzono kapitalny remont kuchni szkolnej, l września 2002r otwarto halę sportową z zapleczem. W sierpniu 2003 zmieniono w dwóch klasach podłogi na parkiet, wymieniono lampy żarowe na jarzeniowe. 1 września 2003 roku dla szkoły zaczyna się nowy okres , tworzy się Zespół Szkół Publicznych w skład , którego wchodzi szkoła podstawowa i gimnazjum.